Morgen is het weer zover, dan zit mijn zwangerschapsverlof erop.
Morgen moet/ mag ik weer aan het werk.
en ik zie er zo tegen op!
Gelukkig is het wel op therapiebasis dus mag weg wanneer ik wil.
Maar dan nog, al die klanten die gaan vragen :
wat is het geworden? of hoe gaat t nu met je, meisje?
(ik werk namelijk in een winkel met heel veel vaste klanten)
Pfffffffff heb er zo geen zin in..
weet ook wel dat het moet en ik daar doorheen moet, maar dit is zo moeilijk.
wat moet ik zeggen??
moet ik me nu nog niet druk om maken, dat wil ik ook niet, maar toch doe ik het wel.
gelukkig krijg ik van mijn baas alle ruimte, hij en mijn collega's leven heel erg mee.
en als het niet gaat, pakken ze het ook van me over.
das wel heel lief, alleen kunnen ze me daar niet bij helpen.
vind het wel fijn om er weer uit te gaan, nu zit ik ook alleen maar in huis.
moet er "gewoon" even doorheen, de eerste week zal wel het ergste worden!
maar we zullen het zien, zo als ik al zei:
Moet ik toch doorheen!
Liefs Marian
reacties (0)